Tussen het gras, aan de randen van de kwelders en groene stranden wuiven nu de bloeiende trossen van de Rode ogentroost (Odontites vernus). De gekleurde lijnen in de bloemen deed men vroeger denken aan de de adertjes in het menselijk oog.
Planten groeien overal. Op allerlei typen bodems, tussen straatstenen, op andere planten en in het water. Toch is de zeebodem een plek waar planten het moeilijk hebben.
De bermen van de snelwegen lijken in dit jaargetijde wel wit geverfd. Duizenden en duizenden witte bloemetjes zijn er te vinden. Deze natuurlijke belijning wordt met name gevormd door Deens lepelblad (Cochlearia danica).
Een van de meest bijzondere plekken waar bloeiende planten groeien is misschien wel net buiten de kust. Het zoute zeewater is een ongelooflijk moeilijke plek voor planten om te groeien.
Australische wetenschappers berichtten onlangs over een gras dat, nadat deze geheel verdroogd was in de verzengende Australische hitte, weer tot leven leek te komen. De grassoort Tripogon loliiformis ontrekt echter tijdes droogte bijna al het water uit de bladeren om deze te beschermen en ziet er zodoende als dood uit.
Planten vind je soms op plaatsen waar je ze helemaal niet verwacht. Echter als de omstandigheden goed zijn en de plant kan er komen, via bijvoorbeeld zaden, dan kunnen planten het ver brengen. Dat niet-vaatplanten zoals mossen dit kunnen, bleek afgelopen weekend met de vondst van de Kuifhaarmuts, een mos dat normaal alleen in Mediterrane gebieden voorkomt , op een Hilversumse boom.