Binnen de Grassenfamilie vormen de Beemdgrassen een groot geslacht, waartoe veel algemeen voorkomende grassen behoren. Veldbeemdgras, Póa praténsis L., wordt naast het natuurlijke voorkomen in diverse graslandgemeenschappen ook veel gebruikt in grasmengsels voor de inzaai van gazons, sportvelden en voor voederdoeleinden.

Veldbeemdgras is een overjarig gras, dat een dichte zode vormt. Het wordt tot 90 cm hoog en bloeit met een pluim in de voorzomer. De aartjes hebben drie tot vijf bloempjes, waarvan de kelk- en kroonkafjes even lang zijn, ongeveer 3 mm. Het onderste kroonkafje is onderaan sterk wollig behaard. De meeldraden hebben ongeveer 2 mm lange, violette helmhokken.

De bladeren zijn 2-5 mm breed en het bovenste stengelblad is vaak blauwgroen van boven. De top van het blad eindigt bootvormig en bij gladstrijken scheurt de top en vormt dan een v. Langs de hoofdnerf lopen twee lichte lijnen, die als het blad tegen het licht gehouden wordt goed te zien zijn. We noemen dit wel een skispoor. Op de overgang van bladschijf en bladschede zit een tot ongeveer 1 mm breed tongetje (ligula). De bladschede kan kaal tot wollig behaard zijn. Onder de pluim voelt de steel niet ruw. Dat laatste is een goed en gemakkelijk kenmerk om Veldbeemdgras te onderscheiden van Ruw beemdgras, dat bovendien een tongetje heeft van 5-7 mm.

MM_120309