In de oevervegetatie langs zoete wateren en ook wel in moerassige vegetaties en langs struweelranden die daaraan grenzen kun je een hoog opschietend gras aantreffen, namelijk Rietgras, Phalaris arundinacea L., uit de Grassenfamilie of Poaceae.

De soort heeft wijdvertakte ondergrondse wortelstokken, waarmee ze grote oppervlakken kan bezetten. Deze wortelstokken hebben geen centrale holte zoals we bijvoorbeeld bij Liesgras en Riet vinden. De luchtvoorziening gebeurt door holtes in de wand van de wortelstokken. De wortels kunnen meters diep in de bodem reiken.

Uit die wortelstokken rijzen de rechtopstaande stengels omhoog, waaraan in de zomer de grote pluimen zich ontvouwen met opvallende pakketjes van aartjes, die wel wat lijken op de pakketjes zoals je die bij de Kropaar vindt. De aartjes in de bloeiwijze kleuren roze tot paars of bruin. In elk aartjes vind je slechts één bloemetje. Ieder bloemetje heeft 2 kelkkafjes zonder kafnaald; ze zijn 5-6,5 mm groot. De kelkkafjes hebben een gekielde rug, met kleine haartjes. In een aartje zijn ook nog twee aanhangsels of kleine kelkkafjes; dit zijn waarschijnlijk evolutionair de resten van twee rudimentaire bloemen. Sommige auteurs beschrijven deze aanhangsels ook wel als rudimentaire kroonkafjes. De kroonkafjes van de ene volledige bloem zijn kleiner dan de kelkkafjes; deze kroonkafjes zijn behaard.

Als de planten nog niet bloeien lijken ze wel wat op Riet, maar in tegenstelling tot dit laatste gras, dat een harig tongetje heeft, is het tongetje van Rietgras vliezig. Ook is de bladrand glad. De tot twee cm brede bladschijven hebben zwakke afgeronde ribben, wat goed zichtbaar is als je een bladschijf over een vinger spant. De middennerf is naar de voet van de bladschijf toe opvallend breed en plat.

MM_130313