Lidrus of Equisetum palustre L. is een plant uit de Equisetaceae of Paardenstaartenfamilie. Het is een, in geheel Europa, inheemse sporenplant. Deze soort wordt ongeveer 15-60 cm hoog en heeft steriele en fertiele stengels van 1 tot 3 mm in diameter, beide typen verschijnen vrijwel tegelijkertijd (een verschil met Heermoes, waar de sporendragers aan aparte bleke takken vóór de steriele verschijnen!). De plant heeft lange, ondergrondse, kruipende rhizomen. Deze zijn donkerbruin tot zwart van kleur en herkenbaar aan de glans en de overlangse groeven. Van binnen zijn ze hol en deze rhizomen kunnen tientallen centimeters diep in de grond liggen.

Aan de basis van de scheden op de hoofdas staan, meestal een aantal, omhooggerichte zijtakken, ook weer vanuit een schedevomige structuur. Deze scheden zijn, hoewel zeer klein, de eigenlijke bladeren van de plant. We moeten ons de opbouw voorstellen als een aantal bladeren die tot een krans zijn vergroeid en tezamen een kokertje op de knopen vormen, als de basis voor de zijtakken of een vervolg van de hoofdstengel. Trouwens iedere lid van een as eindigt in een bladschede-achtige structuur. Kenmerkend voor Lidrus is de lengte van de eerste leden van een zijas. Het eerste lid van een zijtak is korter dan de schede op de hoofdas. Dit komt bij meerdere Paardenstaarten voor maar is een belangrijk verschil met Heermoes.

De hoofdstengels zijn glad en gegroefd met 5-9 groeven en ribben en voelen vrij stevig aan. In de groeven tussen de ribben kun je lange rijen zeer kleine witte puntjes zien. Dit zijn de ademholtes of stomata. Het zal duidelijk zijn dat fotosynthese voornamelijk in de stengels en leden van de plant moet plaatsvinden. De centrale holte beslaat niet meer dan ¼ van de diameter van de stengel.

De kegel op de sporangia dragende takken is ongeveer 15-25 mm hoog, de top van de sporangiofoor is daarbij stomp. De sporen worden in de zomer verspreid.

Soms komen ook aan zijtakken sporenaren voor. Een voorbeeld daarvan wordt in een van de foto s gegeven.

GB_131021