De eenjarige planten van Spiesmelde, Atriplex prostrata (Boucher ex DC.) uit de Amarantenfamilie of Amaranthaceae, hebben een voorkeur voor stikstofrijk en nat substraat.

Op de penwortel ontwikkelt zich een tot rond een meter hoge plant, die aan de voet van de hoofdstengel uitlopers heeft in alle vier de richtingen. Daardoor heeft dit kruid al snel iets weg van een struik, maar er zijn geen verhoute delen. De bladeren zijn driehoekig en hebben aan de voet twee duidelijk naar opzij en soms iets naar achteren uitstekende tanden, waardoor het blad een spiesvorm heeft.

De bloeiwijzen aan de toppen van de stengels zijn aar tot pluimvormig en de kleine bloemen zitten in clusters of kluwens bijeen. Je vindt in de bloeiwijze twee typen bloemen door elkaar, namelijk mannelijk bloeiende meeldraadbloemen en vrouwelijke stamperbloemen. De mannelijk bloeiende bloemen hebben een bloemdek met vijf bloemdekbladen en vijf meeldraden die op de bloemdekbladen staan ingeplant. De stamperbloemen hebben een bovenstandig vruchtbeginsel met een stijl en twee stempellobben. Er staat geen bloemdek omheen, maar er zijn twee zogenaamde steelblaadjes die het vruchtbeginsel omvatten en als een beursje omsluiten. Deze steelblaadjes zijn aan de vlakke voet met elkaar vergroeid en blijven om de vrucht zitten. Deze steelblaadjes zijn driehoekig en enigszins getand. Er kunnen overigens altijd wel een paar tweeslachtige bloemen gevonden worden in de bloeiwijze.

Omdat in iedere bloeiwijze bij elke plant zowel meeldraadbloemen als stamperbloemen zitten is de plant eenhuizig. De vruchten bestaan uit een nootje als zaad en de twee steelblaadjes, die ook te betitelen zijn als vruchtkleppen, zoals we dat bij de Zuringen doen. Deze vruchten kunnen goed drijven wat voor de verspreiding van het zaad gunstig is, immers via zeewater en rivierwater wordt het zaad aldus vervoerd.

MM_201028