IJle dravik of Anisantha sterilis, is een éénjarig, tamelijk hoog gras dat in allerlei ruige wegbermen te vinden is. Het is te herkennen aan de ijle, sterk open halmen waar, aan lange pluimtakken, de aartjes staan. Deze aartjes zijn relatief groot, met de lange kafnaalden mee wel 5 cm. De kafnaald is tot bijna 2 keer zo lang als het lemma, dat is het buitenste kroonkafje. De beide kelkkafjes zijn duidelijk kleiner dan de kroonkafjes. De bladeren zijn zacht behaard.
De IJle dravik, Anisantha sterilis (L.) Nevski, is een tamelijk hoog en fors gras tot zo'n 120 cm hoog. Het valt op door zijn zeer losse pluim, waar de aartjes op lange stelen in staan en aan de top en vaak helemaal overhangend zijn. De aartjes zelf met hun tot 3 cm lange kafnaalden worden 4 tot 6 cm lang. Het lemma (of buitenste kroonkafje) van de onderste bloem in het aartje is 13-23 mm lang en de kafnaald is altijd duidelijk langer dan het lemma, soms bijna twee maal zo lang. Het bovenste kelkkafje is 10-18 mm lang. De aartjes zijn aan de top breder dan aan de voet. Het onderste kelkkafje is 1 (of 3) nervig; het bovenste 3 (of 5) nervig. De vruchtdragende bloemen hebben aan de voet een scherpe punt, die je ziet als je de aartjes as doorbreekt. Daarmee boort het vruchtje zich in de vacht van dieren. Ook de van weerhaakjes voorziene naalden dragen bij aan de verspreiding van de vruchten.
IJle dravik bloeit in mei en juni. Als je het bloemetje opent kun je zien dat het bovenstandig vruchtbeginsel aan de top behaard is. Het zijn 1-jarige planten, zonder steriele spruiten aan de voet tijdens de bloei. De bladschede vertoont een v-vormige opening en het tongetje is getand. De planten zijn behaard met lange haren.
Het gras groeit op vochtige tot droge, voedselrijke, omgewerkte grond in heggen en tegen de rand van struweel (struikgewas) en in bermen. Het kan goed tegen de zon en je vindt het vaak in de buurt van en in de bebouwde kom samen met het Kruipertje; vooral poep van honden bevordert deze beide soorten. De laatstgenoemde soort kan op den duur verdrongen worden door IJle dravik.
MMGB_130408
Laatste wijziging 160518
Het gras is zeer algemeen en komt in heel Europa voor. Ook in ons land is het algemeen maar wat minder in het noordoosten van het land. In België is de soort overal algemeen aan te treffen, maar is het wat minder algemeen in de Ardennen.
Volgens Schaminée, J. et al. (2010) Veldgids Plantengemeenschappen van Nederland is IJle dravik een kenmerkende soort voor de plantengemeenschappen
31Ab Kaasjeskruid-verbond
31Ab2 Kruipertjes-associatie
31Ab3 Associatie van Ballote en andere Netels
Het gras heeft geen tot weinig voedingswaarde voor het vee, het wordt zoals de meeste eenjarige dravik-soorten beschouwd als een onkruid.
Bij IJle dravik (Anisantha sterilis) doet het woord sterilis vermoeden dat deze plant steriel is, en dat daarom geen zaad gevormd wordt. Dit is echter niet het geval. Er wordt wel degelijk zaad gevormd, maar dat gebeurt binnen de gesloten bloem. Daardoor vind je ook geen duidelijke meeldraden met helmhokken, die naar buiten steken bij duidelijk bloeiende grassen. Zo'n gesloten bloem waarbinnen als zelfbevruchting optreedt noemen we een cleistogame bloem. Het Griekse woord 'kleistos' betekent 'gesloten'.
Meer informatie over de ecologie van IJle dravik en de relaties met andere organismen en het milieu is te vinden in Weeda, E.J. et al., (2003) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 5: 121.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 233. Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 275.
Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 23ste druk: 851.
Uitspraak van de wetenschappelijke naam: Anisántha stérilis