Fluitenkruid, Anthriscus sylvestris (L.) Hoffm., is de eerste soort uit de Schermbloemenfamilie, die je in bermen en langs autowegen kunt zien bloeien. Bij een mooie en warme lente vaak al in april. Het is een algemeen voorkomende plantensoort in vochtige graslanden, bermen, in randen tegen struweel en in bossen met een vochtige bodem. Bloeiend Fluitenkruid bepaalt in het voorjaar het aanzien van veel wegbermen.

De tamelijk kleine witte bloemen met een doorsnede van 3-4 mm hebben vijf kroonbladen en, in plaats van kelkbladen, nauwelijks te onderscheiden kelktanden. De bloemen staan gegroepeerd in schermpjes; deze schermpjes vormen met elkaar een groot samengesteld scherm. Dit is de typische bloeiwijze van de hele Schermbloemenfamilie. De bloemen aan de buitenkant van de bloeiwijze zijn stralend, dat wil zeggen dat de twee kroonbladen aan de buitenkant van het scherm groter zijn dan de andere drie. Ze zijn daarom te herkennen als tweezijdig symmetrisch in tegenstelling tot de naar binnen staande bloemetjes die regelmatig, vijftallig zijn. Fluitenkruid heeft donkerbruine, cilindervormige vruchten van 6-10 mm met een geribde snavel, die ongeveer 1/3 van de lengte van de vrucht uitmaakt. Op de overgang van vrucht naar vruchtsteel staan korte stekelige haren. De bloeiperiode loopt van april tot juni.

Een omwindsel ontbreekt of er staat op de overgang van stengel naar schermstralen hooguit 1 omwindselblad. Elk schermpje heeft een omwindseltje, dat de stelen van de bloemen op de gezamenlijke schermsteel omgeeft. Elk scherm bestaat uit acht tot vijftien schermpjes die ieder op een schermstraal staan.

De stengels zijn hol en gegroefd en vaak roodbewaasd. De overblijvende planten zijn behaard en kunnen tot 1,5 m hoog worden. De bladeren zijn twee- tot drievoudig geveerd; de onderzijde is zachtbehaard. De beharing is tot de ribben en de randen van het blad beperkt. De bladeren zitten met behaarde schedes aan de stengel. Deze vaak brede schedes zijn een algemeen kenmerk voor de Schermbloemenfamilie.

MMGB_121203