Tot de grote grasachtige planten die aan oevers van plassen en rivierarmen te vinden zijn hoort de Grote lisdodde, Typha latifolia L., die tot de Lisdoddefamilie, of Typhaceae, behoort. Deze overblijvende oever- en moerasplanten hebben ondergronds wortelstokken waaruit de jonge scheuten omhoog komen en een hoogte kunnen bereiken van 2,5 m. Grote lisdodde investeert meer dan kleine lisdodde in vegetatieve uitbreiding via de vermeerdering van de wortelstokken dan dat ze in bloeistengels investeert. Een jonge Grote lisdodde plant kan in een jaar wel uitgroeien tot een omtrek van 3 meter.

In de op doorsnede ronde scheut ontwikkelen zich bovenin twee bloeiwijzen. De bovenste aar bevat alleen mannelijke bloemetjes die louter bestaan uit meeldraden. Ze zijn vaak met elkaar vergroeid en aan de voet met haren. Ze staan zo dicht opeen dat de aar volledig dicht lijkt. Direct onder de aar met mannelijke bloemen, of hooguit een halve cm lager, staat een tot 20 cm lange en even brede aar met uitsluitend vrouwelijke bloemen. Deze aar is tijdens de bloei groenig van kleur door de ruitvormige stempels en wordt later bruin tot zwart. De eveneens zeer dicht op elkaar staande rudimentaire vrouwelijke bloemen hebben een bovenstandig vruchtbeginsel met een ruitvormig stempel dat uitgroeit tot een nootje. Het vruchtbeginsel staat op een steeltje dat lang behaard is; de vrouwelijke bloemetje staan niet in de oksel van een schutblad; dit in tegenstelling tot bij de Kleine lisdodde. Dit moet met een goede loep bekeken worden. De witte haren spelen een rol bij de verspreiding van de vruchten en zaden door de wind. Ook ontstaat er zaadpluis en in het najaar, de winter en het vroege voorjaar zie je het vele zaadpluis dat uit de vrouwelijke bloemen ontstaan is nog aan de planten zitten.

De meters lange bladeren zijn 10-20 mm zijn 1-2 cm breed. De bladeren zitten strak om de bloeistengel heen, net als bij prei. We noemen dit een rijdende bladstand.

De van juni tot juli bloeiende planten staan langs en in kleine poelen, bijvoorbeeld in de poelen, die je tegenwoordig vaak vindt in de oksels van klaverbladen van autosnelwegen en in door de mens gecreëerde halfnatuurlijke wateren. Het zijn vaak beschutte plekken. Ook in rietland vind je Grote lisdodde. De soort is dan ook algemeen in het rivierengebied en in het waterrijke gebied van Zeeland, Holland, Friesland en Groningen. Als je de soort aantreft in vennen en andere plassen die eigenlijk zeer arm van mineralen zouden moeten zijn, dan is dat een teken dat het water verrijkt wordt bijvoorbeeld door inspoelend water uit omringende landbouwgebieden. Staat ze in laagveenplassen dan is dat op plekken waar organisch materiaal aanspoelt.

De meerjarige planten hebben een lange levensduur en produceren erg veel zaad. Deze combinatie van eigenschappen is heel opmerkelijk in de natuur.

MM_131117