Deze tijd van het jaar hoort het grauw te zijn. Alleen het gras en de wintergroene planten als Klimop (Hedera helix) en de naaldbomen zouden het begin van januari moeten opfleuren met enige groene tinten. Dit jaar is het echter anders. Het is warm. Veel te warm.
En niet alleen wij raken er een beetje van in war ook de planten snappen het niet altijd. Kijk om je heen en je ziet overal de lente voorzichtig de kop opsteken. Niet alleen de Toverhazelaar (Hamamelis) maar ook de gewone Hazelaar (Corylus avellana) staat al volop in bloei en heeft zelfs al de eerste hooikoortswaarschuwingen doen uitgaan. Op de foto is het vrouwelijke bloemetje te zien. Zeer onopvallend vergeleken met de lange gele mannelijke katjes. Sneeuwklokjes (Galanthus) die we pas over een paar weken zouden verwachten zijn ook her en der al te zien.
Fluitenkruid (Anthriscus sylvestris) probeert dicht langs het asfalt van de dijken al tot bloei te komen en aan de oever van de Linge is zelfs al de gele bloem van de Dotterbloem (Caltha palustris) ontdekt. En terwijl de knoppen van de Witte Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) en Magnolia (de Nederlandse naam is Beverboom) al duidelijk dikker worden, is het maar te hopen dat de winter niet alsnog zo hard toeslaat als vorig jaar.
Tekst en foto door Nils van Rooijen, 7 januari 2019, © Flora van Nederland