Deze familie kent een aantal geslachten en soorten die wat de habitus, dat is het uiterlijk, betreft soms weinig overeenkomsten hebben, maar op grond van moderne moleculair biologische en genetische inzichten dicht bij elkaar staan in evolutionaire zin. Op grond van deze moderne inzichten is in deze familie een aantal, vroeger separaat onderscheiden, families samengevoegd, met als gevolg de beperkte morfologische overeenkomst in habitus.

Vrijwel alle geslachten en soorten in de familie hebben tegenoverstaande bladeren als gemeenschappelijk kenmerk.

De struikvormige plantensoorten Sneeuwbes en Kamperfoelie hebben, naast de tegenoverstaande bladeren, nogal van elkaar afwijkende bloemen. De eerste heeft regelmatige bloemen de tweede tweezijdig symmetrische. De tweede heeft ook een klimmende habitus.

Veldsla en Valeriaan hebben kleine op elkaar gelijkende vijftallige bloemen. En de Spoorbloem valt op door de lange spoor en de slechts ene meeldraad.

Een aantal geslachten heeft hoofdjesachtige bloemen die doen denken aan de hoofdjes van de Composieten. Ze hebben een vlak of naar beneden wijzend omwindsel en er staan heel veel bloemen op de bloembodem bij elkaar. Een onderscheid in buis- en lintbloemen zoals we bij de Composieten kennen, zien we bij deze bloeiwijzen echter niet, hooguit kunnen de buitenste bloemen stralend zijn. Dat wil zeggen dat de bloemkroonbladen vergroot zijn aan de buitenkant van het hoofdje.