De ronde besvormige oranje tot vuurrode vruchten kunnen voor de mens giftig zijn. Voor spreeuwen en lijsters, die de bessen maar al te graag eten als er minder ander voedsel te vinden is geldt dit niet. Dit heeft te maken met verschil in enzymsamenstelling in hun en ons darmstelsel.
Wilde lijsterbes is een tot zo'n 9 meter hoog worden de boom of struik. De stam en de takken hebben een gladde grauwgrijze bast met hier en daar wat lenticellen. Ondergronds heeft de Wilde lijsterbes een zogenaamd zinkerwortelstelsel. Dat is een systeem met een horizontale hoofdwortel met in diepte groeiende zijwortels. We vinden zo'n wortelstelsel bij meer boomsoorten, waaronder bijvoorbeeld de Hulst. Ook vinden we het bij een aantal laan- en straatbomen, maar dan kan een dergelijk wortelstelsel ook het gevolg zijn van de plek waar de bomen staan, bijvoorbeeld een harde onderlaag die de hoofdwortel dwingt om zich oppervlakkig te ontwikkelen.
Ga verder naar het volledige plantenpaspoort met determinatievideo