Op zandige akkers en in duinen kun je Stijf vergeet-mij-nietje, Myosotis stricta aantreffen. De kleine bloemen zijn lichtblauw tot blauw en ze staan met hele korte stelen ingeplant op de rechtopstaande bloeistelen die uitrollen uit de schicht. De beharing is opvallend met omgekrulde afstaande haren op het onderste deel van de kelk en ook op de onderkant van de bladeren, vooral op de middennerf.
Stijf vergeet-mij-nietje, Myosotis stricta Roem. & Schuit., uit de Familie der Ruwbladigen of Boraginaceae, is een tamelijk zeldzaam Vergeet-mij-nietje dat als éénjarige of tweejarige soort op zandig bouwland en zandige duinen is aan te treffen. De soort is tamelijk zeldzaam, hetgeen vooral samenhangt met het feit dat hij gebonden is aan zandig bouwland dat steeds meer verdwijnt.
Op de hoofdwortel met zijwortels ontstaat in eerste instantie een rozet, waaruit een rechtopstaande stengel tevoorschijn komt die hoogstens 25 cm lang is. Deze stengel is in het deel van de bloeiwijze bezet met aanliggende en schuin omhoog staande haren. De verspreid zittende bladeren zijn elliptisch van vorm en van onderen behaard met haakvormige kromme haren. Vooral de middennerf is met de haren bezet. De bloeiwijze bestaat aanvankelijk uit een opgerolde schicht, maar naar mate de bloei vordert, de onderste bloemen bloeien als eerste en de bloei schuift naar de toppen van de schicht, kun je de kleine bloemen bekijken.
De kelk heeft bovenaan recht afstaande haren terwijl in het onderste deel van de kelk de recht afstaande haren aan de top haakvormig gebogen zijn, net als de haren op de onderkant van het blad. De lichtblauwe tot blauwe bloemkroon is klein, hoogstens 2 mm in doorsnee en enigszins trechtervormig. De keelschubben zijn geel, zoals gebruikelijk bij Vergeet-mij-nietjes. De vruchtstelen zijn kort, 1 mm, korter dan de lengte van de kelk en de vruchten staan tegen de stengel aangedrukt.
MM_240917
Het verspreidingsgebied moet je zoeken op het noordelijk halfrond in de niet-tropische gebieden. Met name in het midden en oosten van Europa, in het westen van Azië en sporadisch in Spanje en het Atlasgebied in Noord-Afrika. De westgrens loopt door Nederland. Let erop dat er gemakkelijk verwarring bestaat met andere Vergeet-mij-nietjes.
Stijf vergeet-mij-nietje staat als zeldzaam te boek en derhalve als kwetsbaar op de Rode lijst van beschermde plantensoorten. Akkerkruiden zijn tegenwoordig vrijwel allemaal zeldzaam geworden. De huidige manier van landbouw bedrijven is de oorzaak daarvan.
Voor meer uitgebreide informatie over de relaties met andere organismen, het milieu en de ecologie van Stijf vergeet-mij-nietje verwijzen wij naar Weeda, E.J. et al., (1988) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 3: 136
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 470. Of met de nieuwste druk van deze flora: Duistermaat, H(Leni). (2020) Heukels' Flora van Nederland, 24ste druk: 588.
Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 874. In deze flora luidt de Nederlandse naam Voorjaarsvergeet-mij-nietje.
Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Myosótis strícta
