Een heel tenger blijvende biesachtige plantensoort uit de familie van de Cyperaceae of Cypergrassenfamilie is de Borstelbies of Isolepis setacea (L.) R.Br.. De planten vormen kleine pollen en door de vele bladspruiten en smalle en dunne stengels met daaraan de bloeiwijzen lijkt ze wel wat op een borstel. Naar deze groeivorm is de Borstelbies genoemd. En niet naar de borstels rond de vruchten, die je bij een aantal soorten uit de Cypergrassenfamilie vindt, want die borstels rond de vruchten ontbreken geheel en al bij de Borstelbies.

Op de ondergrondse wortels van de één- of hooguit tweejarige soort staan de dunne, nog geen mm dikke, rolronde en rechtopstaande stengels. Soms vormt de plant korte uitlopers en lijkt dan matjes te vormen. Ze worden nauwelijks hoger dan 20 cm en zijn op doorsnede gevuld. Aan de stengels staat meestal een blad dat eveneens borstelvormig is.

De één tot drie, zo'n 4 mm lange en bruine, aren treden schijnbaar zijdelings uit de stengel; het stengelachtig schutblad staat namelijk in het verlengde van de stengel. Een eigenschap die je ook vindt bij soorten als Pitrus. Ook als er maar één aar is, is het schutblad stengelvormig en langer dan de aar. Daarin onderscheidt een toevallig eenarige borstelbies zich dus van bijvoorbeeld de Waterbies. Binnen  de kleine eivormige aar vind je tien tot zelfs enige tientallen erg kleine bloemen.

De bloemen in de aren zijn tweeslachtig en er staan geen borstels aan de voet van de bloem. De bloemen hebben twee meeldraden en drie stempels. De kafjes zijn elliptisch en zeer stomp; opvallend is het vaak in het verlengde van de nerf uittredende spitse puntje, dat een beetje op een stekel lijkt. De vruchten zijn driekantig en hebben overlangse ribben die goed achtbaar zijn. Tussen deze overlangse ribben kun je met een loep zien dat er een fijne dwarse streping zit.

In het duindistrict komt de Borstelbies regelmatig voor en wel op open blijvende, natte tot vochtige zandgrond, die venige tot lemige eigenschappen heeft.

MM_180805