In de Sleutelbloemfamilie komt een geslacht voor met kleine tere bloemen die in de oksels van de kleine bladeren staan. Op de rode lijst als kwetsbaar staat Teer guichelheil, Anagallis tenella (L.) L., dat roze tot roze-rode fijne en tere bloemen heeft. In tegenstelling tot Rood en Blauw guichelheil, die eenjarige soorten zijn, is Teer guichelheil een meerjarige soort, die in de vegetatie waar hij staat kan overwinteren.

De draadvormige en tere stengels van Teer guichelheil kruipen over de natte bodem en wortelen op de knopen in de stengel. De kleine ronde tot eironde bladeren zijn ongeveer 6-7 mm groot en staan tegenover elkaar aan de stengels. Zelden vind je kransen van drie bladeren of wat verspreid staande bladeren. Ze zijn kort gesteeld en hebben geen klierpuntjes. De randen van de bladeren zijn gaaf. Het ontbreken van de klierpuntjes onderscheidt Teer guichelheil van Rood guichelheil dat wel klierpuntjes op de bladeren. Alleen als de stengels zich oprichten kun je een kruisgewijze bladstand bij Teer guichelheil waarnemen.

In de oksels van de bladeren staan de vrijstaande bloemen op hun tamelijk lange stelen. De kroonbladen zijn 2-3 maal zo lang als de kelktanden. Het zijn vijftallige, regelmatige bloemen die in de maanden juni, juli en augustus bloeien. De vijf meeldraden staan voor de vergroeide kroonslippen ingeplant en zijn onderaan tot een kokertje vergroeid. De helmdraden zijn als enig onderdeel van de plant behaard. Het bovenstandig vruchtbeginsel groeit uit tot een doosvrucht, die net als bij de twee andere Guichelheilsoorten met een equatoriale snede opent. Het zaad wordt verspreid door watervogels.

De zeldzame soort is te vinden in natte kalkhoudend grasland in duinvalleien en in moerassige heiden. Ook is ze wel te vinden in natte graslanden met laag blijvende begroeiingen.

MM_130807