Net als de Late guldenroede zie je de Canadese guldenroede, Solidago canadensis, steeds meer in onze contreien optreden. De soort is zelfs in de stad te vinden, waar ze zich vanuit tuinen verspreidt. De uit Noord Amerika ingevoerde plant wordt vanwege de sierlijke pluimen ook veel verwerkt in bloemstukken en boeketten.
Twee soorten Guldenroede vallen door hun opmerkelijke pluimvormige bloeiwijze met daarin kleine hoofdjes met gele composietenbloemetjes op tijdens hun bloei in de zomer tot herfst. Het gaat dan om de Late en zoals we hier laten zien de Canadese guldenroede, Solidago canadensis Ait. Deze bloeit nog wat later dan de Late guldenroede namelijk pas vanaf begin augustus.
De planten zijn te vinden op ruderale plaatsen en in ruigten. Ze zijn in Europa ingevoerd uit Noord Amerika en het zijn zogenaamde neophyten. Met zijn uitlopers kan de plant grote oppervlakken bezetten en uit de uitlopers van de meerjarige plant ontstaan de opstijgende stengels. Er zijn geen aparte rozetten op de grond te zien. De stengel is over de hele lengte behaard, een duidelijk onderscheid met de Late guldenroede die enkel in de bloeiwijze behaard is. Zelfs op de kleinste vertakkingen in de bloeiwijze is de beharing duidelijk. De plant wordt tot 1,5 m hoog.
De bladeren staan verspreid aan de stengels en de onderste en bovenste bladeren lijken in vorm erg op elkaar. Daarin onderscheidt de soort zich van de Echte guldenroede. De langwerpige tot lancetvormige bladeren zijn fijn gezaagd en van onderen behaard. De kleur van onderen is groen, hetgeen de Canadese guldenroede onderscheidt van de Late guldenroede.
De bloeiwijze is een pluim, waarbij de bloemtrossen langer zijn dan bij de Late guldenroede. De bloeiwijze lijkt daardoor veel opener dan bij de Late guldenroede. De bloemhoofdjes zijn verder kleiner en fijner dan bij Late en de linten van de lintbloemen zijn in vergelijking korter. Ze zijn zelfs zo kort dat ze nauwelijks buiten het omwindsel uitsteken.
Vooral als je de soorten bloeiend bij elkaar vindt, kun je ze goed onderscheiden. Heb je ze eenmaal goed vergeleken, dan zijn ze beter uit elkaar te houden.
Vanwege hun sierlijke pluimen worden zowel de Canadese als de Late guldenroede veel gebruikt in de bloemsierkunst. Daarvoor worden ook kruisingen gekweekt.
MM_121207
Op vochtige tot natte en voedselrijke plekken en op omgewerkte grond die te vinden is aan rivieroevers en op ruderale terreinen is de uit Noord-Amerika ingevoerde Canadese guldenroede te vinden. Canadese guldenroede wordt als een invasieve soort onderkend, die zich ten koste van inheemse soorten uitbreidt. In Schaminée, J. et al. (2010) Veldgids Plantengemeenschappen van Nederland wordt de soort beschreven als een van de verbondskensoorten van de
31Ca3 Wormkruid-associatie
Als u geïnteresseerd bent in meer uitgebreide gegevens over de ecologie van de Canadese guldenroede, de relaties met andere organismen en het milieu, dan vindt u dat in Weeda, E.J. et al., (1991) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 4: 35.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 592. Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 711.
Een andere determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 1049
Uitspraak van de wetenschappelijke naam: Solidágo canadénsis
