Tussen het gras, aan de randen van de kwelders en groene stranden wuiven nu de bloeiende trossen van de Rode ogentroost (Odontites vernus). De gekleurde lijnen in de bloemen deed men vroeger denken aan de de adertjes in het menselijk oog.
Volgens de signatuurleer zou de plant dus een geneeskrachtige werking op het oog moeten hebben, hoewel de wetenschappelijke naam Odontites eerder doelt op de tandgeneeskundige krachten van de plant. Veelal is ook Stijve ogentroost (Euphrasia stricta) in de buurt te vinden. Hoewel de namen op elkaar lijken, zijn de planten gemakkelijk te onderscheiden. Alleen al de bloemen zijn compleet verschillend, wit versus rood. Toch behoren de twee soorten beide tot de Bremraap familie. Daarmee is dus de Rode ogentroost een half-parasiet.
De plant kan zelf suikers maken door te fotosynthetiseren, maar is voor water en overige stoffen afhankelijk van de wortelstelsels van andere planten. Daarom zul je Rode ogentroost nooit alleen vinden. Dat de soort nu pas in bloei staat heeft tevens geleid tot de naam Late ogentroost.
Ga verder naar Rode ogentroost uit de Bremraapfamilie.
Tekst en foto door Nils van Rooijen, 5 september 2016, bijgewerkt op 7 september 2022, © Flora van Nederland