Veelbloemige roos, Rosa multiflora, wordt veel aangeplant in tuinen. De struiken vallen tijdens de bloei op door het grote aantal bloemen in de trossen. De kroonbladen zijn wit. Een goed kenmerk naast de tros met veel bloemen, zijn de steunblaadjes van de samengestelde bladeren, die een franjeachtig ingesneden rand hebben.
Veelbloemige roos, Rosa multiflora Thunb., uit de Rozenfamilie of Rosaceae is gemakkelijke te herkennen aan de steunblaadjes van de bladeren. Deze steunblaadjes hebben namelijk franjeachtig ingesneden randen, waaraan de soort dus goed te herkennen is.
De struiken kunnen tot ruim vier meter hoog worden. De samengestelde bladeren zijn oneven geveerd en hebben meestal zeven of negen deelblaadjes; deze lopen enigszins uit in een spits. De rand van de deelblaadjes is gezaagd.
De bloeiwijzen bestaan uit veelbloemige trossen van witte bloemen. Het aantal bloemen is groot, soms kun je er wel 25 in een tros tellen. Daaraan dankt de soort zowel zijn wetenschappelijke als Nederlandse naam: multiflora is letterlijk vertaald veelbloemig. Door dit grote aantal bloemen is de soort gemakkelijk te onderscheiden van de Bosroos, een tot twee meter hoog wordende rozenstruik die armbloemige trossen heeft van meestal zo'n vier bloemen. De kroonbladen van Veelbloemige roos zijn één tot anderhalve cm lang, dat is kleiner dan de kroonbladen van de Bosroos. De bloembodem van Veelbloemige roos is flesvormig verdiept en daarin zitten de vruchtbeginsels. Hun stijlen zijn met elkaar vergroeid en dit vergroeide zuiltje steekt naar boven uit en eindigt in een stempel. Zo'n stijlzuiltje tref je ook aan bij Bosroos.
De bottels, ook dit zijn zogenaamde schijnvruchten, die na bevruchting ontstaan zijn maar klein, slechts ongeveer een halve cm in doorsnee.
MM_220801
Veelbloemige roos komt van oorsprong uit het oosten van Azië en is door de mens over de aarde verspreid. In onze contreien wordt deze invasieve exoot aangeplant in tuinen en parken en kan vandaaruit verwilderen. In hoeverre de struik onze inheemse soorten als Hondsroos, Bosroos en Egelantier kan verdringen is niet bekend.
De veelbloemige tros maakt de struik aantrekkelijk voor gebruik in aanplanten van bosschages. Het is de stamsoort van diverse klimrozen, die in de tuinwereld veel worden benut. Kruisingen met andere rozen kunnen deze struikvormen geven, maar aan de franjeachtig ingesneden steunblaadjes van deze kweekproducten is altijd te zien dat ze afstammen van Veelbloemige roos, of Trosroos.
Uitgebreidere informatie over de ecologie van Trosroos en de relaties van deze soort met andere organismen en het milieu kunnen gevonden worden in Weeda, E.J. et al., (1987) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 2: 67-68; in deze oecologische flora wordt Veelbloemige roos Trosroos genoemd.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 383. Of met de nieuwste druk van deze flora: Duistermaat, H(Leni). (2020) Heukels' Flora van Nederland, 24ste druk: 381.
Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 725.
Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Rósa multiflóra
