Omdat de lintbloemen geel zijn, denk je wellicht bij het zien van de Gele kamille misschien niet direct aan een plantensoort die veel kenmerken gemeenschappelijk heeft met een aantal kamilles. Maar Gele kamille, of Anthemis tinctoria L., uit de Composietenfamilie of Asteraceae, komt systematisch wel degelijk dicht in de buurt van andere kamilles. De plant is minder algemeen dan de Echte kamille of Reukeloze kamille en lijkt door zijn bloemhoofdjes ook wel wat op Heelblaadjes.

Het is een overblijvende, meerjarige en viltig behaarde plant, die een overwinterend stelsel van wortelstokken heeft. Uit deze wortelstokken komen de rechtopstaande stengels tevoorschijn waaraan de veerdelig en in slippen verdeelde bladeren verspreid staan. De bladeren lijken wel wat op de fijnverdeelde bladeren van Reukeloze kamille, Schijfkamille en Echte kamille. Bovenaan de stengels staan de hoofdjes.

Op de hoofdjes staan in het midden gele buisbloemen en aan de rand van de bloembodem staan gele lintbloemen. Als je een hoofdje verticaal doorsnijdt zie je dat de bloembodem een lichte koepelvorm heeft, maar niet hol is. Op de bloembodem staan de vele kleine composietenbloemen en met wat geluk kun je ook de stroschubben zien; dit laatste vooral na de bloei en nadat de zaden uit de hoofdjes zijn verdwenen. Deze stroschubben zijn wellicht analoog aan schutbladeren die bij elke afzonderlijke bloem staan. Deze stroschubben zijn een belangrijk kenmerk om het geslacht Schubkamille, waartoe Gele kamille behoort, te onderscheiden van de geslachten Kamille en Klierkamille, waartoe Echte respectievelijk Reukeloze kamille behoren. Deze missen stroschubben op de bloembodem.

Een harig pappus ontbreekt, maar op het bovenstandig vruchtbeginsel van de buisbloemen staat een soort kroontje dat later terug te vinden is op het vierkante nootje. Dat nootje heeft vleugelranden op de vier ribben.

MM_190726