Een niet kruipende Klaversoort die wel enigszins lijkt op Witte klaver omdat de bloemkleur soms helderwit is, maar ook vaak lichtpaars, is Bochtige klaver, Trifolium medium, die ook wel lijkt op Rode klaver. De wetenschappelijke soortsnaam 'medium' wijst mogelijk op het gegeven dat de soort het 'midden' houdt tussen Witte en Rode klaver. Onder de hoofdjes met vlinderbloemen staan twee drietallige schutbladeren tegenover elkaar aan de stengel. Het beste kenmerk om de soort te onderscheiden van de Witte klaver is het gegeven dat de soort niet wortelt op de stengelknopen. Het onderscheid met Rode klaver is vooral de slechts heel zwakke witte vlek op de langere bladeren.
Klaversoorten zijn er diverse. Heel algemeen zijn de Witte klaver en de Rode klaver. Een meerjarige soort die het midden houdt tussen deze beide veel voorkomende klaversoorten is Bochtige klaver, Trifolium medium L., uit de Vlinderbloemenfamilie of Fabaceae.
De planten van Bochtige klaver kunnen tot zo'n 45 cm hoog worden in grazige bermen en op lemige bodem langs bosranden. In tegenstelling tot de Witte klaver, T. repens (repens=kruipend), die wortelt op de stengelknopen, kent Bochtige klaver deze eigenschap niet; net als bij de Rode klaver ontstaan er geen wortels op de stengelknopen, de plant wortelt echter met een wortelstok, die ondergrondse uitlopers heeft.
De opstijgende stengels vormen een zig-zag figuur tussen de verspreid staande bladeren. Dat verklaart de naam van de soort 'bochtig'.
De bladeren aan de stengels zijn drietallig, maar de deelblaadjes zijn duidelijk wat langwerpiger, dan die van de Rode klaver. De verhouding tussen lengte en breedte is ongeveer 3:1. De rand van de deelblaadjes is gaaf; verder is er een zachte beharing. Ook is de halve-maanvormige witte vlek, die we van de Rode klaver kennen, veel minder uitgesproken, vrijwel niet afwijkend van de groene kleur van de bladeren en bijna niet te zien. De steunblaadjes van de Bochtige klaver wijken af van die van de Rode klaver. Ze zijn heel smal en lopen uit in een lange spitse punt. Wel hebben Rode en Bochtige klaver als gemeenschappelijk kenmerk dat direct onder de bloeiwijzen twee tegenover elkaar staande drietallige bladeren aanwezig zijn. Deze schutbladeren zijn bij de Rode klaver kleiner dan bij de Bochtige klaver. Dit kenmerk ontbreekt sowieso bij de Witte klaver.
De bloeiwijze van Bochtige klaver vind je aan het einde van de stengels en de kleur van de bloemkronen kan variëren van licht purper of rood tot soms helderwit. Door deze variatie in bloemkleur kan de Bochtige klaver bij eerste beschouwing dus lijken op beide andere veel voorkomende algemene klaversoorten. De kelktanden zijn gewimperd, waardoor de bloeiwijze er voor de bloei spinragachtig uitziet. Als de Bochtige klaver in het stadium van vruchtzetting is zie je dat de kelkbladen, die een kelkbuis met vijf kelktanden vormen, van buiten kaal is. Dat is een goed onderscheid met de Rode klaver, wiens kelkbuis altijd aangedrukt behaard is.
Zoals bij alle vlinderbloemigen is de vrucht een peul, met daarin enige zaden.
MM_180803
Bochtige klaver is wat kieskeuriger in zijn standplaats dan de Witte en de Rode klaver. Je treft de soort aan op lemige bodems langs bosranden en tussen laag struikgewas. Dit soort bodem is vochtig en matig voedselrijk. Ook in grazige bermen en tussen heide kun je de soort wel vinden. De plantensoort is vrij zeldzaam in het rivierengebied, maar je vindt de soort ook wel in Zuid-Limburg. Hij komt veel minder voor dan de Witte en Rode klaver. De soort is voornamelijk te vinden op lijnvormige grenzen tussen verschillende bodem en vegetatietypen.
Het verspreidingsgebied of areaal van deze soort in Europa bereikt het noorden van Scandinavië niet en ook rond de Middellandse Zee ontbreekt de soort. Ook in het westen van Azië is de soort te vinden.
Uitgebreidere informatie over de ecologie van Bochtige klaver en de relaties van deze soort met andere organismen en het milieu kunnen gevonden worden in Weeda, E.J. et al., (1987) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 2: 145-146.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 371. Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 353.
Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk:
Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Trifólium médium
