De smalle, hoge bomen met takken die vanaf de zwarte stam sterk omhoog gaan zijn meestal de cultuur variant Italica van de Zwarte populier. Deze zogenaamde Italiaanse populieren zijn altijd mannelijke bomen. Vandaar dat dit altijd bomen zijn die uit de kwekerij komen.
De cultuurvariant Italica van de Zwarte populier heet Italiaanse populier, Populus nigra L. italica. Het zijn altijd mannelijke bomen, die gekweekt zijn.
Het is een soort uit de Wilgenfamilie, of Salicaceae, die in een groot deel van Europa te vinden is. De boom kan een hoogte bereiken van 15 tot 25 m, onder gunstige omstandigheden wel tot 35 m. De schors is donker en sterk gegroefd. Op het oppervlak van de stam kunnen zich flinke knobbels ontwikkelen waardoor het uiterlijk van de boom sterk bepaald wordt. De knoppen, of eigenlijk de knopschubben, zijn kleverig en hebben een aangename geur.
De bladeren van de Zwarte populier en dus ook van de Italiaanse populier staan verspreid of afwisselend aan de takken en zijn ruit- tot eivormig, met een wigvormige voet. De top is vrij spits, de bladrand is gezaagd en heeft een doorschijnende zoom. De bladrand is niet kort behaard, we zeggen wel gewimperd, dat samen met de kleurloze rand zijn duidelijke verschillen met de Canadese populier.
De bladsteel is korter dan het blad en zijdelings afgeplat (een kenmerk van de meeste populieren) en staat daarmee dwars op het vlak van het blad zelf.
De bloeiwijzen van deze peppel bestaan uit katjes, en ze zijn altijd mannelijk. De soort is ook strikt tweehuizig, en enkel mannelijke bomen worden als cultuurvariant Italica gekweekt. Deze hangende katjes zijn ongeveer 5 cm lang. De mannelijke bloemen dragen ongeveer 10 (5-12) meeldraden. De bloemen worden naar buiten toe afgesloten door handvormige schubjes, in feite schutbladen of bracteeën.
GB_130426
Italiaanse populieren zijn altijd gekweekte vormen van de Zwarte populier die zijn aangeplant.
De tweehuizige bomen zijn altijd mannelijk.
Meer informatie over de ecologie van Italiaanse populier en de relaties met andere organismen en het milieu is te vinden in Weeda, E.J. et al., (1985) Nederlandse oecologische Flora. Wilde planten en hun relaties. Deel 1: 81.
Het determineren op wetenschappelijke basis kan gebeuren met behulp van Meijden, R. van der (2005) Heukels' Flora van Nederland, 23ste druk: 339. Of met de nieuwe 24ste druk van deze flora: Duistermaat, L. (2020) Heukels' Flora van Nederland: 431.
Een andere gemakkelijke determinatie is mogelijk met Heijmans, E., Heinsius, H.W. en Thijsse, Jac.P. (1983) Geïllustreerde flora van Nederland, 22ste druk: 381.
Uitspraak (accenten) van de wetenschappelijke naam: Pópulus nígra itálica
