De lage en vlakke ligging van Nederland aan zee, in een delta van grote rivieren, maakt dat ons land een grote verscheidenheid aan wateren kent, variërend van meren, plassen en poelen tot kanalen, vaarten en sloten. Voor planten en plantengemeenschappen is water echter een extreem milieu, wat met zich brengt dat het aantal aan water gebonden soorten en gemeenschappen beperkt is.

Het gaat binnen deze hoofdgroep al met al om zes vegetatieklassen. Het meest extreem zijn de uitgesproken Zeegras- en Ruppia-klasse in zout en brak water. Eigen klassen vormen ook door eendenkrozen en kranswieren gedomineerde begroeiingen. Verreweg het rijkst aan soorten en variatie is de Fonteinkruiden-klasse, terwijl op overgangen tussen water en moeras de Oeverkruid-klasse aanwezig kan zijn.